Lompat ke konten Lompat ke sidebar Lompat ke footer

Jang Lupa Mama Pung Piara | Cerita Motivasi Ambon

motivasikristen.com

Sembilan bulan adalah waktu yang lama untuk mama jaga dan lindungi katong, hujan dan panas tetap saja jaga jang sampe katong kanapa-kanapa.

Setelah sampai sembilan bulan berjuang antara hidup dan mati  untuk kasih datang katong dibumi ini, atau supaya katong dapa lia ini dunia.

Lahir dengan selamat, manangis pica-pica adalah suara awal datang di dunia ini. Mulai bertumbuh besar, satu, dua dan tiga tahun, mama tetap jaga.

Badan mama yang awalnya dapa lia poco-poco, sakarang su jatuh jao, tengah malam kalu katong su manangis, mama seng peduli dengan mama pung diri, mau saki, mau lapar deng manganto ka, tetap saja bangun par kasih tado katong. 

Su mulai masuk empat, lima, dan enam tahun, su mulai mandiri sadiki, manangis jua seng butuh mama par kasih tado, mandi dengan baganti jua su seng pangge-pangge mama.

Masuk tujuh, delapan dan sembilan tahun, su mulai seng tinggal rumah, banyak waktu barmaeng dengan tamang-tamang.

Sepuluh, sebelas, deng duabelas tahun, sumulai bantu-bantu mama sadiki, piring kotor, pakaian kotor deng manyapu dalam rumah su bisa katong biking palang-palang. 

Beranjak tiga belas sampai tujuh belas tahun berjuang dibangku SMP deng SMA. Pada titik inilah katong su mulai tau manyao orang tua.

Mulai malawang mama deng papa, mulai kanal laki-laki dan parampuang, mulai jarang pulang rumah, bahkan ada yang malu baku iko deng antua dong.

Selesai SMA pikiran su mulai tabuka, mau kuliah atau mau karja. Baku cabar tamang-tamang "We ale dong mau kuliah ka mau langsung karja, kalu su lulus."

Ada yang jawab "beta seng kuliah kapa, ale dong tau to, beta pung orang tua cuman baharap di kabong sapanggal deng cuman baharap ikan rame di jareng e."

Ada yang jawab " beta harus kuliah, beta mama dengan papa su sarjana jadi beta seng mau kasih malu dong e."

Bahkan ada yang bilang "Kalu beta langsung karja kapa, Tes TNI, POLISI ka, pokonya beta ingin langsung kerja, beta seng mau kasih susah beta mama dengan papa lai e." 

Waktu dengar nama lulus, puji Tuhan  samua lulus, coret-coret baju deng baku ator tanggal par pesta sadiki. Ada yang bilang " We jang lupa kalu acara bawa SOPI e, supaya katong pung mulu ni akan tabuka lancar par bicara kehidupan."

Waktu acara berlangsung, laeng deng laeng mulai bicara masa depan, air mata kadang malele sadiki-sadiki bapikir mau pisah karena mau cari hidup.

Waktu berlalu ada yang su jadi TNI, POLISI, GURU, SATPAM, DOKTER, bahkan ada yang karja kasar di kampong par kumpul-kumpul kepeng sadiki. 

Su dapa kepang dari hasil karja, su bisa biaya diri sandiri, deng subisa par cari pasangan hidup. Akang dapa lia paling sadap e.

Basudara  samua e. Tulisan beta kali ini, beta cuman mau bilang jang pernah lupa mama deng papa pung piara. 

Ale dong harus tahu, ale jadi sakrang ini karna dong, jadi jang pernah bahagiakan orang lain sebelum ale dong kasih bahagiakan dong dolo.

Kalu sakarang ale bolom pung maitu sah, ale harus seratus persen lia dong, jang dapa gaji lalu kasih habis akang deng cara yang seng maso-maso akal, jang dapa gaji lalu kasih traktir tamang-tamang, lalu lupa mama dong di kampong e.

Bardosa gandong e. Ale harus tanam prinsip bahwa, beta makan itu, beta pung mama dengan papa juga harus makan yang sama. Kalu ale bagitu beta percaya Tuhan kasih berkat sampai ale pasti seng bisa rekeng.

Kalu sakarang ale su pung keluarga, beta cuman mau pasang.  Jang pernah ale lupa sapa yang kasih datang ale di dunia ini. Inga itu saja.

Deng jang lupa kasih kabar tarus par dong di kampong, jang karna bini atau laki pung mulu banyak ale su taku par telfon dong. We sembole, inga itu sambilan bulan antua pung piara katong e.

Jadi bersyukur, kalau dong masih ada di dunia ini. Kalu dong masih ada maka tugas ale adalah biking dong bahagia deng ale pung hasil karingat. 

Deng beta mau bilang "Inga tiga point ini jua gandong e"

1. Jang pernah lupa mama dengan papa pung piara

2. Jang lupa kasih kabar par dong di kampong kalu ale dong su beda rumah.

3. Jang lupa kirim uang sadiki par dong pung kebutuhan hidup.

"Ingat, ale ada karena dong, maka jang sampe dong pulang ale  bolom kasih yang terbaik par dong" 

(Stevi Lewaherilla) 



  

4 komentar untuk "Jang Lupa Mama Pung Piara | Cerita Motivasi Ambon"

  1. Komentar ini telah dihapus oleh pengarang.

    BalasHapus
  2. Terimakasih Ale, Ale pung tulisan tembus di Beta pung hati.

    Terimakasih Beta pe Brother
    By. Ardians Batawi

    BalasHapus

Comment Policy: Silahkan tuliskan komentar Anda yang sesuai dengan topik postingan halaman ini. Komentar yang berisi tautan tidak akan ditampilkan sebelum disetujui.